کد مطلب:33546 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:118

توزیع هوش بر جهات مختلف و دل در هواهای مختلف داشتن، همان ویرانی و بیماری دل است و برای درمان آن یك مغناطیس قوی لازم است كه در میان آید و محرویت كند و همه ی این متفرقات را صورت وحدت ببخشد.

القلب السلیم الذی یلقی ربه و لیس فیه احد سواه

(اصول كافی، كتاب 5، باب 11، حدیث 5)

قلب سالم قلبی است كه خدا را ملاقات كند در حالیكه هیچكس جز

[صفحه 119]

او در آن نباشد.

گاهی این وحدت بخشی مصنوعا حاصل می شود. اما صورت حقیقی این وحدت همان است كه عارفان و صاحبدلان به ما آموخته اند: آدمی باید همه ی این اجزاء را در ظل و ذیل نامی از نامهای خداوند درآورد و با یاد الهی این تفرق را به تجمع بدل بكند. عارفان گفته اند:

المجاز قنطره الحقیقه:

مجاز پلی به سوی حقیقت است

و بر همین مبنا گفته اند:

عاشقی گر زین سر و گر زان سر است
عاقبت ما را بدان سر رهبرست

(مثنوی، دفتر اول، بیت 111)

صفحه 119.